ΚΛΙΜΤ

Τίτλος του έργου:" Οι τρεις σταθμοί της ζωής "
Έργο του Κλίμτ 1905
Ελαιογραφία σε μουσαμά
180χ180εκ.
Ρώμη ,Εθνική Πινακοθήκη
Μοντέρνας τέχνης

Πρόκειται για ένα από τα λιγοστά έργα του Κλίμτ που βρίσκονται στην Ιταλία.Ο πίνακας,που βραβεύτηκε με το χρυσό μετάλλιο στη Διεθνή Έκθεση της Ρώμης το 1911,αποκτήθηκε τον επόμενο χρόνο από την Πινακοθήκη μοντέρνας Τέχνης της ίδιας πόλης.Το γεγονός αποτελούσε ένδειξη της διεθνούς καταξίωσης του Κλίμτ,ο οποίος την περίοδο εκείνη εξέθετε όλο και πιο συχνά στο εξωτερικό.
Για το θέμα αυτό ο Κλίμτ επιλέγει μια μεγάλων διαστάσεων ,τετράγωνη ζωγραφική επιφάνεια,σχήμα το οποίο θα χρησιμοποιεί στο εξής με ολοένα και μεγαλύτερη συχνότητα και όχι μόνο στις τοπιογραφίες του.Και σε αυτή την περίπτωση ,έχουμε να κάνουμε με μια αλληγορία,καθώς ο καλλιτέχνης αποδίδει τους σταθμούς της ζωής μέσω τριών γυναικείων μορφών διαφορετικής ηλικίας.Μια νεαρή μητέρα ,κρατά σφιχτά στην αγκαλιά της την μικρή της κόρη.Οι δυό τους είναι κοιμισμένες και η γαλήνη που αποπνέουν έρχεται σε έντονη όσο και σκόπιμη αντίθεση με τη γεροντική ηλικία.Αυτή ενσαρκώνεται από μια ηλικιωμένη γυναίκα,με μαραμένο σώμα και με το πρόσωπο καλυμμένο από το ένα της χέρι και από τα μακριά ,γκρίζα μαλλιά της.Το θέμα του πίνακα ξεπερνά ,έτσι,τη σημασία του τίτλου,για να μετατραπεί σ'ενα είδος μεταφυσικού στοχασμού.Η μορφή της ηλικιωμένης γυναίκας δείχνει επιπλέον ότι το ύφος του Κλίμτ έχει αρχίζει να αλλάζει,κινούμενο όλο και περισσότερο προς την κατεύθυνση του Εξπρεσιονισμού.Το φόντο παρουσιάζει ,με τη σειρά του,επίσης νέα στοιχεία .μπορεί οι τρείς μορφές να είναι τυλιγμένες σ'ενα πολύχρωμο διακοσμητικό "κουκούλι",εντούτοις το μεγαλύτερο μέρος του φόντου είναι πολύ πιο λιτό.Χωρισμένο όπως είναι σε μια μεγάλη μαύρη λωρ'ιδα και σε ακανόνιστα χρωματισμένη καφέ επιφάνεια,θα μπορούσε να πει κανείς ότι το φόντο προαναγγέλει τον αφηρημένο Εξπρεσιονισμό.

Κείμενο:federica Armiraglio