tag:blogger.com,1999:blog-58156564390982146252024-03-13T22:55:36.648-07:00Taksideuontas sto xrwma...Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.comBlogger33125tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-49731660178214490032013-07-19T12:48:00.001-07:002013-07-19T12:50:29.572-07:00 <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-p4XQrjlN0oA/UemRixauDRI/AAAAAAAAA2A/4M0XPZvQBnc/s1600/%CE%9F%CE%99+%CE%93%CE%91%CE%9C%CE%9F%CE%99+%CE%A4%CE%9F%CE%A5+%CE%92%CE%91%CE%9A%CE%A7%CE%9F%CE%A5+%CE%9A%CE%91%CE%99+%CE%A4%CE%97%CE%A3+%CE%91%CE%A1%CE%99%CE%91%CE%94%CE%9D%CE%97%CE%A3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="335" src="http://3.bp.blogspot.com/-p4XQrjlN0oA/UemRixauDRI/AAAAAAAAA2A/4M0XPZvQBnc/s400/%CE%9F%CE%99+%CE%93%CE%91%CE%9C%CE%9F%CE%99+%CE%A4%CE%9F%CE%A5+%CE%92%CE%91%CE%9A%CE%A7%CE%9F%CE%A5+%CE%9A%CE%91%CE%99+%CE%A4%CE%97%CE%A3+%CE%91%CE%A1%CE%99%CE%91%CE%94%CE%9D%CE%97%CE%A3.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> <span style="color: red;">Εργο του Τιντορέτο 1577-78</span></span><br />
<span style="color: red;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> Ελαιογραφία σε μουσαμά, 146χ167εκ.</span></span><br />
<span style="color: red;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> Βενετία , Ανάκτορο των Δόγηδων </span></span><br />
<br />
<br />
<span style="color: #ffe599;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> Το έργο απεικονίζει την "Αριάδνη , την οποία βρήκε ο Διόνυσος να κοιμάται στην παραλία , στεφανωμένη από την Αφροδίτη με χρυσό διάδημα ."Η συμβολική σημασία της σύνθεσης είναι "η Βενετία , η οποία γεννήθηκε σε παραλία, όχι μόνο πλούσια σε κάθε αγαθό που υπάρχει στη Γη , αλλά και στεφανωμένη από θεϊκό χέρι ".Η ερμηνεία αυτή του πίνακα , που δίνει ο Carlo Ridolfi to 1648 , εντάσσεται πλήρως στη θεματική των πινάκων που κοσμούσαν το Τετράγωνο Αίθριο του Ανακτόρου των Δόγηδων στη Βενετία , χώρο αναμονής για όσους επιθυμούσαν να γίνουν δεκτοί από τη Σύγκλητο. Οι πίνακες ήταν πολιτικές αλληγορίες , οι οποίες είχαν σκοπό να δοξάσουν την έννοια της ενότητας και της ομόνοιας , ωστόσο θεωρείται ότι έχουν και κοσμολογική σημασία , η οποία συνδέει τον καθένα από αυτούς με μια σκηνή από τις Εποχές της οροφής . Ο συγκεκριμένος πίνακας θα απεικόνιζε τον συμβολικό γάμο της Βενετίας με την Αδριατική , ο οποίος γιορταζόταν κάθε χρόνο με μεγαλοπρέπεια την ημέρα της Ανάληψης , αλλά και την εποχή του φθινοπώρου , στην οποία παραπέμπει το στεφάνι από κληματόφυλλα του Βάκχου .</span></span><br />
<span style="color: #ffe599;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Όπως συμβαίνει και στους άλλους τρεις πίνακες της αίθουσας , οι μνημειώδεις μορφές αποδίδονται σε στάσεις κομψές αλλά και δυναμικές . Η ρυθμική κινηση που χαρακτηρίζει τα τρία πρόσωπα προέρχεται από τη συνάντηση των χεριών τους, ακριβώς στο κέντρο της σύνθεσης .</span></span><br />
<br />
<span style="color: red;">Κείμενο: Francesca Marini </span><br />
<br />Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-62545869307078397142011-10-18T22:29:00.000-07:002011-10-18T22:29:13.020-07:00ΜΑΡΙΑ ΚΑΖΑΖΗ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/vxAAVTpk5Dk?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-77799559973927136432011-05-31T13:42:00.000-07:002011-05-31T13:42:01.807-07:00Krystyna Janda - Na zakręcie - Tamara Lempicka<iframe height="344" src="http://www.youtube.com/embed/XV6IVKtmgEE?fs=1" frameborder="0" width="425" allowfullscreen=""></iframe>Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-57370847697808822872011-05-02T12:49:00.000-07:002011-05-02T12:49:34.205-07:00A Tribute to Vincent Van Gogh<iframe height="344" src="http://www.youtube.com/embed/XemweIAvi8Q?fs=1" frameborder="0" width="425" allowfullscreen=""></iframe>Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-34607115674712070282011-03-31T13:57:00.000-07:002011-03-31T13:57:08.425-07:00Tintoretto _ Italian Renaissance Painter<iframe height="295" src="http://www.youtube.com/embed/-YSAqXGznrc?fs=1" frameborder="0" width="480" allowfullscreen=""></iframe>Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-58168176086199118172011-03-20T10:40:00.000-07:002011-03-22T11:56:09.354-07:00<a href="http://2.bp.blogspot.com/-jzzy2hclhgM/TYZHuiijgII/AAAAAAAAAmc/RPKvsFmxXnw/s1600/P8092254.JPG"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 251px; DISPLAY: block; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5586231252670972034" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/-jzzy2hclhgM/TYZHuiijgII/AAAAAAAAAmc/RPKvsFmxXnw/s400/P8092254.JPG" /></a><strong><em><span style="font-family:georgia;font-size:130%;color:#ff0000;"></span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:georgia;font-size:130%;color:#ff0000;"></span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:georgia;font-size:130%;color:#ff0000;">ΤΑ ΠΟΤΡΕΤΑ ΤΟΥ ΦΑΓΙΟΥΜ</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ccccff;">Ζωγραφισμένα πολλά από αυτά πάνω σε λεπτό ξύλο,αν επρόκειτο να γίνουν με την τεχνική της εγκαυστικής ,περνιούνταν με μια χρωματική κόλλα,συνήθως σε σκούρο τόνο।Αφού θα σχεδίαζαν πρώτα το περίγραμμα του ποτρέτου πάνω στην προετοιμασμένη επιφάνεια οι ''εγκαυστές '', θα άπλωναν το ανακατεμένο με τα χρώματα ζεστό κερί με μεγάλες πινελιές στο φόντο τα μαλλιά και τα ρούχα। Ίσως μετά με το πινέλο να έβαζαν και ένα παχύρρευστο στρώμα χρώματος πάνω στο πρόσωπο και όπως το κερί κρύωνε ,με ένα σκληρό εργαλείο κάτι σαν σπάτουλα , θα δούλευαν τους τόνους στη σάρκα। Θα έπρεπε όμως να δούλευαν πολύ γρήγορα ,μια και το κερί θα κρύωνε σύντομα ,όσο και αν το ζεστό κλίμα της Αιγύπτου θα επιβράδυνε αυτή τη διαδικασία । Υπήρχε και ένα άλλο είδος κεςριού που φαίνεται πως οι ζωγράφοι στην Αίγυπτο είχαν χρησιμοποιήσει το καρχηδονικό ।Αυτό χρησιμοποιούνταν κρύο,αφού όμως πρώτα το έκανε κάποιος γαλάκτωμα και το αραίωνε με αυγό ή λάδι. Κάποιοι ζωγράφοι προτίμησαν να δουλέψουν με τέμπερα .Μερικοί πάλι χρησιμοποίησαν και τους δύο τρόπους.Και την εγκαυστική και την τέμπερα ,άλλοτε πάνω σε ξύλο και άλλοτε πάνω σε λινό.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ccccff;">Διαφυλαγμένο στην άμμο μαζί με τα ποτρέτα βρέθηκε και το μυστικό της τετραχρωμίας των αρχαίων ελλήνων ζωγράφων । Το λευκό ,η κίτρινη ώχρα,η κόκκινη γη-το χοντροκόκκινο-και το μαύρο.Οι προσωπογραφίες του Φαγιούμ παρουσιάζονται πράγματι εξαιρετικά απλές ως προς τις χρωματικές τους αρμονίες και όταν εμφανίζουν κάποιο πρόσθετο χρώμα, είναι το ριζάρι ή η πολύτιμη πορφύρα ,για τα χείλια ,τα μάγουλα, τα ρούχα, το πράσινο για τα σμαράγδια, τα φύλλα χρυσού για τα κοσμήματα και το φόντο.Χτίζονται τα ποτρέτα πάνω στο σκούρο υπόστρωμα της επιφάνειας , που άλλοτε κάτω από τη σάρκα γίνεται χακί, άλλοτε κάτω από τα μαλλιά γκριζομαύρο. Πιο ανοικτοί τόνοι απλώνονται πάνω στα πρόσωπα και η επιφάνεια της σάρκας αντανακλάει το φως.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ccccff;">Περιηγητές ,έμποροι ,αρχαιολόγοι ,ιστορικοί της τέχνης , καλλιτέχνες ,χρόνια τώρα προσπαθούν να καταλήξουν σε συμπεράσματα .Τι είναι επιτέλους τα ποτρέτα του Φαγιούμ;Είναι αιγυπτιακά, είναι ελληνικά,είναι ρωμαικά;Πού συναντιούνται όλοι αυτοί οι κόσμοι;Ποιός τα ζωγράφισε και γιατί;Και αυτοί που αποικονίζονται ντυμένοι και χτενισμένοι με την τελευταία λέξη της μόδας ,μπορεί να είναι Αιγύπτιοι , Αιγύπτιοι εξελληνισμένοι, Έλληνες ή κάποιοι από όλους αυτούς που κατοικούσαν σε αυτή την πολύμορφη και πολυεθνική κοινωνία .Οι ζωγράφοι όμως που τους απόδωσαν γνώριζαν σίγουρα πολύ καλά την ελληνική τέχνη. Το θαυματουργό κερί πλάθει τα χρώματα και άλλοτε η σάρκα μοιάζει τρυφερή και διάφανη και άλλοτε μαυρισμένη από τον καυτό ήλιο της Αιγύπτου .Μια ολόκληρη κοινωνία ζωντανεύει μπροστά μας .Μια κοινωνία της Αιγύπτου που αναζητάει την αιωνιότητα .</span></em></strong>Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-88102377238363922212011-03-20T10:39:00.000-07:002011-03-20T10:39:24.683-07:00EGYPTIAN PORTRAITS<iframe height="295" src="http://www.youtube.com/embed/qeUpj1oloCI?fs=1" frameborder="0" width="480" allowfullscreen=""></iframe>Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-74645494026092416492011-03-09T08:33:00.000-08:002011-03-09T08:33:12.760-08:00salvador dali<iframe height="344" src="http://www.youtube.com/embed/FHw9DQHl9B0?fs=1" frameborder="0" width="425" allowfullscreen=""></iframe>Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-35971481526708538362011-02-12T09:03:00.000-08:002011-02-12T09:55:50.519-08:00<a href="http://3.bp.blogspot.com/-YWleRm6lp10/TVbGpWcdaGI/AAAAAAAAAl8/weR-5aP9arw/s1600/nikolaos_Doumpas-TaR%252520%25286%2529.jpg"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; DISPLAY: block; HEIGHT: 277px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5572860002619451490" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/-YWleRm6lp10/TVbGpWcdaGI/AAAAAAAAAl8/weR-5aP9arw/s400/nikolaos_Doumpas-TaR%252520%25286%2529.jpg" /></a><strong><em><span style="font-family:georgia;"> <span style="color:#9999ff;">Ζωοφόρος του Μπετόβεν (Δεύτερος τοίχος ) 1902</span></span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:georgia;color:#9999ff;">Έργο του Κλιμτ</span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:georgia;color:#9999ff;">Μεικτή τεχνική σε γυψομάρμαρο , 220χ 1.392εκ. </span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:georgia;color:#9999ff;">Βιέννη, μέγαρο της Απόσχισης<br /></span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:georgia;color:#ff0000;">Ζωοφόρος του Μπετόβεν</span></em></strong><br /><strong><br /></strong><strong><em><span style="font-family:georgia;color:#9999ff;">Ο τοίχος των Εχθρικών δυνάμεων προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και χαρακτηρίστηκε άσεμνος ,ακόμη και πορνογραφικός . Η καινούργια σειρά αλληγοριών του Κλιμτ δεν είχε σε τίποτε να κάνει με τα αβρά σχέδια που είχε φιλοτεχνήσει για τον Gerlach.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:georgia;color:#9999ff;">Οι διάφορες μορφές της σύνθεσης ερμηνεύονταν στον κατάλογο της έκθεσης :"Ο γίγαντας Τυφωέας ,εναντίον του οποίου ακόμη και οι θεοί αγωνίστηκαν εις μάτην, και οι κόρες του ,οι τρείς Γοργόνες ,σύμβολα της ασθένειας ,της τρέλας και του θανάτου ,αλλά και της λαγνείας , της υπερβολής και της αγωνίας που κατατρώει τον άνθρωπο ". ενώ ο Τυφωέας απεικονίζεται σαν πελώριος γορίλλας , οι Γοργόνες παίρνουν τη μορφή σαγηνευτικών όσο και επικίνδυνων γυναικών ,στις οποίες ο ζωγράφος αναπαράγει το πρότυπο της "μοιραίας γυναίκας".Βλέμματα και μαλλιά ,χειρονομίες και στάσεις ,προσδίδουν στα γυναικεία σώματα έντονα αισθησιακό χαρακτήρα ,αποδίδοντας ζωγραφικά τις θεωρίες του Φρόιντ για τη σχέση επιθυμίας και φόβου. Ο Τύπος της εποχής κατηγόρησε τον Κλιμτ ότι είχε ζωγραφίσει ένα όργιο και χαρακτήρισε τις μορφές του "μοντερνίζοντα γυμνά που αποτελούν αλληγορίες της ασθένειας [...], η θέση των οποίων βρίσκεται στο Panoptikum του Prauscher ", διάσημο επιστημονικό εργαστήριο , όπου μπορούσε κανείς να παρατηρήσει ρεαλιστικές απεικονήσεις συμπτωμάτων των αφροδίσιων νοσημάτων !</span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:georgia;color:#9999ff;">Πρόθεση του καλλιτέχνη δεν ήταν ,ωστόσο , να προκαλέσει . Οι σκηνές του ήταν εμπνευσμένες από την ερμηνεία της Ενάτης Συμφωνίας του Μπετέβεν που είχε επιχειρήσει ο Ρίχαρντ Βάγκνερ το 1846. Στο πρόγραμμα που συνόδευε την εκτέλεση του έργου , ο συνθέτης χρησιμοποιούσε φράσεις του Γκαίτε προκειμένου να περιγράψει τα αισθήματα που ξυπνά η μουσική .Αναφορικά με το δεύτερο μέρος κάνει λόγο για "άγρια θέληση [...] μέθη της οδυνηρής απόλαυσης " και για εναλλαγή της ηδονής με αγωνία . Ο Κλιμτ αποδίδει εδώ τις ιδέες του Βάγκνερ με εξαιρετική αναπαραστατική δύναμη ,χρησιμοποιώντας σκούρους τόνους και καλύπτοντας όλη σχεδόν τη ζωγραφική επιφάνεια . </span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:georgia;color:#9999ff;">Η οπτική "επίθεση " που δέχεται ο θεατής από τους δαίμονες , οι οποίοι συνωστίζονται στο αριστερό μέρος της σύνθεσης , μετριάζεται καθώς το βλέμμα προχωρά προς τα δεξιά , όπου οι σπείρες της ατελεύτητης ουράς ενός φιδιού λειτουργούν ως φόντο για τη μακάβρια μορφή της αγωνίας , προετοιμάζοντας μας για την επόμενη σκηνή .</span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:georgia;"></span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:georgia;color:#ff0000;">Κείμενα : federica Armiraglio </span></em></strong>Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-12143401117707739572011-01-31T11:14:00.000-08:002011-01-31T12:04:28.588-08:00ΒΕΛΑΣΚΕΘ<a href="http://1.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/TUcTs8swnHI/AAAAAAAAAlY/S-RIb23Qezk/s1600/velazquez_de-morra.jpg"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 296px; DISPLAY: block; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5568441127195942002" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/TUcTs8swnHI/AAAAAAAAAlY/S-RIb23Qezk/s400/velazquez_de-morra.jpg" /></a><strong><em> <span style="color:#cccccc;">Έργο του Βελάσκεθ 1644</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#cccccc;">Ελαιογραφία σε μουσαμά, 106χ81εκ.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#cccccc;">Μανδρίτη, Πράδο<br /></span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">Νάνος που κάθεται στο πάτωμα</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#cccccc;"></span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#cccccc;">η συγκεκριμένη προσωπογραφία είναι αναμφίβολα μια από τις ωραιότερες του Βελάσκεθ και η αυθεντικότητά της είναι αδιαμφισβήτητη. Η ομορφιά των χρυσών και κόκκινων αποχρώσεων , τα λευκά , τα πράσινα και τα μπλε , κάνουν τον πίνακα εφάμιλλο με τις καλύτερες προσωπογραφίες μελών της βασιλικής οκογένειας της τελευταίας δεκαετίας της ζωής του Βελάσκεθ.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#cccccc;">Αρχικά ο νάνος ήταν στην υπηρασία του πρίγκιπα Φερδινάρδου ,στη Φλάνδρα . Με το θάνατο του κυρίου του ,αποφάσισε να επιστρέψει στην Ισπανία , και το 1643 μπήκε στην υπηρεσία του πρίγκιπα Μπαλτασάρ Κάρλος , ο οποίος τον εκτιμούσε τόσο, ώστε τον συμπεριέλαβε στη διαθήκη του .</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#cccccc;">Τα ρούχα του ,από πράσινο ύφασμα , θυμίζουν τα ρούχα που χάρισαν οι δούκες στον Σάντσο Πάνθα στον Δον Κιχώτη .Φοράει επίσης κοντό κόκκινο μανδύα , αντάξιο πρίγκιπα , προφανώς δώρο του δεύτερου κυρίου του . Η τραχηλιά και οι μανσέτες είναι από δαντέλα της Φλάνδρας, κάτι που ο νόμος απαγόρευε. Ο Morra , ωστόσο, είχε την εύνοια του πρίγκιπα , και γι'αυτό μπορούσε να μην υπακούει στους συγκεκριμένους κανόνες . Το πρόσωπό του έχει έκφραση ενήλικου ανθρώπου ,μελαγχολική και βαθιά , η οποία έρχεται σε αντίθεση με το μικροκαμωμένο του σώμα .Τα χέρια , διπλωμένα μπροστά ,σαν ακροτηριασμένα ,προκαλούν συγκίνηση . Ο νάνος ,που παρατηρεί τον θεατή με διαπεραστικό βλέμμα, πέθανε τον Οκτώβριο του 1649.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">κείμενο:Elena Ragusa</span></em></strong>Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-1684380821042673672011-01-20T10:00:00.000-08:002011-01-20T10:48:10.657-08:00<a href="http://1.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/TTh_3PGm0hI/AAAAAAAAAk4/Yu1SBdwNIJk/s1600/167954%257E1.JPG"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; DISPLAY: block; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5564337926540022290" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/TTh_3PGm0hI/AAAAAAAAAk4/Yu1SBdwNIJk/s400/167954%257E1.JPG" /></a><strong><em><span style="font-family:lucida grande;"> <span style="color:#ccccff;">Έργο του Βελάσκεθ (περ. 1657)</span></span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:lucida grande;color:#ccccff;">Ελαιογραφία σε μουσαμά ,17χ252εκ.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:lucida grande;color:#ccccff;">Μανδρίτη ,Πράδο<br /></span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:lucida grande;color:#ff0000;"></span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:lucida grande;color:#ff0000;">Οι υφάντρες</span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:lucida grande;color:#ff0000;">( Ο μύθος της Aράχνης )</span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:lucida grande;"></span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:lucida grande;color:#ccccff;">Οι περισσότεροι μελετητές χρονολογούν το συγκεκριμένο έργο στο 1657,βασιζόμενοι στις επιρροές της ιταλικής σχολής,στοιχείο εύκολα αναγνωρίσιμο.Ωστόσο ,άλλοι ,μεταξύ των οποίων ο Lopez Rey,προτιμούν μια χρονολόγηση μεταξύ 1644 και 1650.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:lucida grande;color:#ccccff;">Μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα ,ο πίνακας είχε τον τίτλο Το εργαστήριο ταπητουργίας της Santa Isabel στη Μανδρίτη.Ωστόσο ,το 1848 ,ο Diego Αngulo Fniguez επισήμανε για πρώτη φορά τη σχέση μεταξύ της σκηνής και του μύθου της Αράχνης (η απογραφή του 1664 κάνει λόγο σε ένα Μύθο της Αράχνης). Σύμφωνα με το μύθο ,η Αθηνά ,θεά που προστάτευε την ύφανση ,ξεπεράστηκε από την ίδια της τη μαθήτρια μια κοπέλα από τη Λυδία ,την Αράχνη. Η θεά ,οργισμένη κατέστρεψε τους τοιχοτάπητες που είχε υφάνει η Αράχνη, οι οποίοι αναπαριστούσαν τους έρωτες των θεών (στον πρώτο εικονιζόταν η αρπαγή της Ευρώπης). Στην απελπισία της ,η Αράχνη απαγχονίστηκε ,και η Αθηνά την μεταμόρφωσε σε έντομο.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:lucida grande;color:#ccccff;">Σύμφωνα με τη θεωρία του Charles de Tolnay και του Diego Angulo Fniguez, οι υφάντριες στο έργο του Βελάσκεθ αντιστοιχούν στα πρόσωπα του μύθου. Η νεαρή δεξιά είναι η Αράχνη ,πριν αποκαλύψει την πραγματική της ταυτότητα.Στο βάθος του πίνακα ,βλέπουμε την εξέλιξη του μύθου,μπροστά στον τοιχοτάπητα της Αράχνης που απεικονίζει την αρπαγή της Ευρώπης ,βλέπουμε την Αθηνά με περικεφαλαία και μεγαλοπρεπή ενδυμασία (η σκηνή εκτυλίσσεται σ' ένα χώρο σε ψηλότερο επίπεδο).</span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:lucida grande;color:#ccccff;">Οι μικρές και γρήγορες πινελιές ,χαρακτηριστικές εδώ αλλά και σε άλλα έργα του Βελάσκεθ ,μαρτυρούν την άψογη τεχνική του,η οποία κατά κάποιον τρόπο προαναγγέλει τον Ιμπρεσιονισμό ,ή ακόμη και τον Πουαντιγισμό.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:lucida grande;color:#ff0000;">Κείμενο:Elena Ragusa </span></em></strong>Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-72800030368225677832011-01-10T11:20:00.000-08:002011-01-10T12:11:20.931-08:00<img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 453px; DISPLAY: block; HEIGHT: 331px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5560650235885748994" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/TStl7Y4pgwI/AAAAAAAAAkY/PvUydNXa17A/s400/%25CE%2592%25CE%2595%25CE%259B%25CE%2591%25CE%25A3%25CE%259A%25CE%2595%25CE%2598.jpg" /> <strong><em><span style="font-family:georgia;color:#ffcc99;">Έργο του Βελάσκεθ περίπου το 1650</span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:georgia;color:#ffcc99;"> Ελαιογραφία σε μουσαμά, 122,5χ175 εκ.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="font-family:georgia;color:#ffcc99;"> Λονδίνο, Εθνική Πινακοθήκη<br /></span></em></strong><div></div><br /><div><strong><em><span style="font-family:georgia;"></span></em></strong></div><div><strong><em><span style="font-family:georgia;color:#ccccff;">Η Αφροδίτη στον καθρέφτη της </span></em></strong></div><br /><div><strong><em><span style="font-family:georgia;color:#ffcc99;"></span></em></strong></div><div><strong><em><span style="font-family:georgia;color:#ffcc99;">Πολλοί κριτικοί έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο πίνακας αυτός φιλοτεχνήθηκε στη Ρώμη κατά τη διάρκεια του δεύτερου ταξιδιού του Βελάσκεθ στην Ιταλία ,μεταξύ Ιουλίου του 1649 και Νοεμβρίου του 1650.</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="font-family:georgia;color:#ffcc99;"></span></em></strong> </div><div><strong><em><span style="font-family:georgia;color:#ffcc99;">Η Γυμνή Μάχα του Γκόγια (Μανδρίτη, Πράδο ) και η Αφροδίτη στον καθρέφτη της του Βελάσκεθ είναι τα πιο γνωστά αριστουργήματα της ισπανικής ζωγραφικής που έχουν ως θέμα γυναικείο γυμνό.Ωστόσο ,σύμφωνα με τις απογραφές που έγιναν ενόσω ζούσε ,ο Βελάσκεθ φιλοτέχνησε τουλάχιστον άλλα δύο γυμνά ,πιθανότατα με θέμα επίσης την Αφροδίτη .</span></em></strong></div><br /><div><strong><em><span style="font-family:georgia;color:#ffcc99;">Όπως στα έργα των φλαμανδών ζωγράφων της ίδιας περιόδου ,έτσι και στα έργα του Βελάσκεθ ο καθρέφτης είναι στοιχείο με ιδιαίτερη σημασία . Εκτός από τη θαυμάσια σπουδή γυμνού που μας γοητεύει ,προσθέτει στον πίνακα και ένα δεύτερο ενδιαφέρον στοιχείο :το πρόσωπο του μοντέλου φαντάζει πραγματικό και εξωπραγματικό την ίδια στιγμή ,στο είδωλο του καθρέφτη ,ο οποίος αντικατοπτρίζει μόνο το πρόσωπο ,ίσως από το φόβο της Εκκλησίας .</span></em></strong></div><br /><div><strong><em><span style="font-family:georgia;color:#ffcc99;">Η απόδοση του σώματος οδήγησε στην υπόθεση ότι ο Βελάσκεθ επηρεάστηκε από την αρχαία γλυπτική ,από τα γυναικεία γυμνά του Τιντορέτο και του Τιτσιάνο ,αλλά ίσως και από τα έργα του Ρούμπενς-και ειδικότερα από τη Γιορτή της Αφροδίτης (Βιέννη,Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης ).</span></em></strong></div><br /><div><strong><em><span style="font-family:georgia;color:#ffcc99;">Το γκρίζο ύφασμα στο οποίο είναι ξαπλωμένη η θεά αναδεικνύει τους τόνους του δέρματος της,οι οποίοι ,με τη σειρά τους , δημιουργούν ένα παιχνίδι αντανακλάσεων στο αισθησιακό σώμα,ζωγραφισμένο με εξαιρετική αβρότητα και ποιητικότητα . </span></em></strong></div><div><strong><em><span style="font-family:georgia;color:#ccccff;">Κείμενο :Elena Ragusa</span></em></strong></div>Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-66743238908076275572010-12-15T12:42:00.000-08:002010-12-15T13:16:55.338-08:00ΒΕΛΑΣΚΕΘ<a href="http://2.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/TQkux_or1TI/AAAAAAAAAj8/yPCRe3GCfQk/s1600/velazquez_vega-742583.jpg"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; DISPLAY: block; HEIGHT: 274px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5551019452141393202" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/TQkux_or1TI/AAAAAAAAAj8/yPCRe3GCfQk/s400/velazquez_vega-742583.jpg" /></a><strong><em> <span style="color:#ff0000;">Ελαιογραφία σε μουσαμά,</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">100,5χ 119,6 εκ.<br /></span></em></strong><div></div><strong><em><span style="color:#ff0000;">Εδιμβούργο ,Εθνική Πινακοθήκη της Σκοτίας.<br /></span></em></strong><div></div><br /><div><strong><em></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ff0000;">Γριά που τηγανίζει αυγά </span></em></strong></div><br /><div><strong><em></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;">Ο πίνακας φιλοτεχνήθηκε περίπου το 1618 στη Σεβίλλη ,πριν από το ταξίδι του Βελάσκεθ στη Μανδρίτη το 1622. Ο καλλιτέχνης ξεκινά τη σταδιοδρομία του καλλιεργώντας το είδος του bodegon, το οποίο ήταν ιδιαίτερα αγαπητό στο κοινό της Σεβίλλης.Το συγκεκριμένο είδος διαφοροποιούνταν από την απλή νεκρή φύση επειδή περιλάμβανε ,εκτός από τα εδέσματα ,και τις ανθρώπινες μορφές ,απλούς λαικούς ανθρώπους στο περιβάλλον του πανδοχείου ή μιας ταβέρνας.Τα κοινότοπα αυτά θέματα κρύβουν συχνά αλληγορικά νοήματα . Μερικοί σύγχρονοι του Βελάσκεθ διατύπωσαν αρνητικές κρίσεις για την ποιότητα αυτού του έργου,σε αυτούς ακριβώς ο Πατσέκο απαντούσε :'' δεν πρέπει να έχουμε σε εκτίμηση τα bodegones;Και βέβαια πρέπει ,αν είναι ζωγραφισμένα όπως τα ζωγραφίζει ο γαμπρός μου''.</span></em></strong></div><br /><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;">Εδώ βλέπουμε μια ηλικιωμένη γυναίκα να τηγανίζει αβγά σε πήλινο σκεύος ,στο δεξί χέρι κρατά ξύλινο κουτάλι,ενώ με το αριστερό ετοιμάζεται να σπάσει άλλο ένα αβγό στο χείλος του σκεύους.Με το ζαρωμένο της πρόσωπο κάτω από τον αριστοτεχνικά ζωγραφισμένο κεφαλόδεσμα,η γυναίκα αποπνέει επιβλητικότητα ,εξίσου σοβαρό είναι και το αγόρι ,το οποίο στρέφεται προς τον θεατή ,κρατώντας πεπόνι στο ένα χέρι και μια καράφα κρασί στο άλλο.Τα δυο πρόσωπα είναι ακίνητα ,όπως τα αντικείμενα που το περιστοιχίζουν ,ενώ οι ματιές τους δεν συναντιόνται.Η δεξιά πλευρά ,όπου βρίσκεται η γυναίκα ,χάρη στο κάλυμμα του κεφαλιού ,το κανάτι ,το λευκό του πιάτου και το αβγό που κρατά στο αριστερό της χέρι,δημιουργεί αντίθεση με το σκοτάδι της αριστερής πλευράς.</span></em></strong></div><br /><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;">Η αντίθεση μεταξύ νεότητας και γηρατειών συμβολίζει το εφήμερο της ζωής ,ενώ το αβγό είναι σύμβολο της αναγέννησης.</span></em></strong></div><br /><div><strong><em></em></strong></div><br /><div><strong><em><span style="color:#ff0000;">κείμενο:Elena Ragusa</span></em></strong></div>Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-15527191941625498932010-12-08T09:22:00.000-08:002010-12-08T11:05:52.507-08:00<a href="http://4.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/TP-_OCHKQOI/AAAAAAAAAjs/qhL_0JbLw8c/s1600/DSC00471.JPG"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 300px; DISPLAY: block; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548363513749717218" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/TP-_OCHKQOI/AAAAAAAAAjs/qhL_0JbLw8c/s400/DSC00471.JPG" /></a><strong><em><br /></em></strong><div><strong><em><span style="color:#ccccff;">Κορίτσι στον αθάνατο ( φυτό )</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ccccff;">120χ100 εκ.</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ccccff;">Έργο της ζωγράφου Μαρίας καζάζη</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ccccff;">Μεικτή τεχνική σε καμβά.</span></em></strong></div><div><strong><em></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;"></span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;"></span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;"></span></em></strong> </div><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;"><< Άνθρωπος και Περιβάλλον >> τιτλοφορείται η έκθεση της Μαρίας Καζάζη στο Μουσείο </span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;">της Πόλεως των Αθηνών -Ίδρυμα Βούρου -Ευταξία και οπωσδήποτε ο τίτλος αυτός ανταποκρίνεται σε μια νέα θέση που παίρνει ο σημερινός άνθρωπος απέναντι στην Φύση:δεν πρόκειται για έναν κόσμο που δημιουργήθηκε αποκλειστικά για εμάς και τις ανάγκες μας ,όπως πίστευαν παλιότερα ,αλλά για έναν οργανισμό στον οποίο εντασσόμαστε και εμείς ,όπως και κάθε άλλο είδος ζωής.Αλλά για μια ζωγράφο όπως η κ.Καζάζη ,η σχέση Φύσης-Ανθρώπου δεν ενδιαφέρει μόνο από την πλευρά της συνύπαρξης και της επιβίωσης.Το πρωταρχικό της ενδιαφέρον στρέφεται προς την αισθητική εναρμόνιση των δύο. Γιατί η φύση μπορεί να είναι ένα θαύμα αυτό καθαυτό ,η παρουσία όμως του ανθρώπου τής προσδίδει μια διάσταση που αναμφίβολα δεν θα είχε χωρίς αυτόν .</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;">Στον Παράδεισο που δημιούργησε ο θεός ,εγκαθιστά τον άνθρωπο σαν ύψιστο συμπλήρωμά του .Αυτός είναι εκείνος που αξιολογεί την ομορφιά του και με την παρουσία του την προβάλλει και την εξυψώνει σε πνευματικό βίωμα. Ακριβώς αυτή τη σχέση επιχειρεί η ζωγράφος να εκφράσει με τις ανθρώπινες μορφές που γίνονται ένα με το περιβάλλον ,ένα με τα δέντρα και τα λουλούδια ,ένα με το γαλάζιο του ουρανού.</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;">Έχει ειπωθεί ,ότι αν δεν υπήρχε ο άνθρωπος δεν θα υπήρχε η δυνατότητα συνειδητοποιήσεως του κόσμου ,θα ήταν σαν να μην υπήρχε. Υπάρχει επειδή υπάρχουμε ,αλλά εντός του,καθώς είμαστε απαύγασμά του, καθώς δεν μπορούμε να υπάρξουμε χωρίς αυτόν. Αυτό διδάσκει η έκθεση της Μαρίας Καζάζη και μάλιστα με το χρώμα ,που αποτελεί την πεμπτουσία της ζωγραφικής.</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;">Αυτό είναι εκείνο που εντάσσει την ανθρώπινη παρουσία στη χρωματική γκάμα της φύσης, του περιβάλλοντος και δημιουργεί μια αμοιβαία αλληλεξάρτηση .Σε αυτήν τη χρωματική σχέση η ζωγράφος εκδηλώνει όλον το δυναμισμό της τέχνης της.</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;">Με γνώση και αίσθημα διασυνδέει θερμούς και ψυχρούς τόνους ,δημιουργώντας μια μελωδική αρμονία που αποτελεί και το πνευματικό σύμβολο της αρμονίας που πρέπει να χαρακτηρίζει τη σχέση ανθρώπου και περιβάλλοντος.Τονίζεται με αυτόν τον τρόπο ότι ο άνθρωπος δεν είναι απέναντι στη φύση ,αλλά μέσα σε αυτήν. Η αποξένωση που έχει επιτευχθεί στους τελευταίους αιώνες λόγω της τεχνολογίας και της επιστήμης είναι τεχνητή ,προπάντων όμως επικίνδυνη.</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;">Αλλά στη ζωγραφική της Μαρίας Καζάζη δεν παρουσιάζεται ο κόσμος όπως είναι,αλλά όπως πρέπει να είναι.Πρόκειται για μια επιστροφή σε ένα χαμένο παράδεισο ,όπου όλα έχουν ξαναβρεί το ρυθμό τους ,όπου φύση και άνθρωπος απολαμβάνουν μιαν ιδεώδη συνύπαρξη χωρίς αντιπαλότητες ,δίχως αλλοιώσεις: οι άνθρωποι μπορούν πάλι να ονειρεύονται και η φύση να είναι η καλή Μάνα που αγκαλιάζει τα πλάσματα της,για να συνεχίζεται η ζωή απρόσκοπτη.</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;">Από καθαρά ζωγραφική άποψη ,η ζωγράφος χρησιμοποιεί τη λεγόμενη τονική επεξεργασία του χρώματος ,δίνοντας σημασία στην εκφραστική του δύναμη και αξιοποίηση. Ηπλατιά πινελιά ,το ελεύθερο πλάσιμο, η ταύτιση χρώματος και φωτεινής ανταύγειας ,όλα μαζί συμβάλλουν στην παλλόμενη , ζωντανή παρουσία της εικόνας.</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;">Δεν πρόκειται για απολιθωμένα σχήματα και μουντά χρώματα ,αλλά για συλλήψεις που ενέχουν την πνοή της ζωντανής παρουσίας που χαρακτηρίζει την ίδια τη φύση και ό,τι σχετίζεται με αυτήν,αλλά και την τέχνη που μεταβάλλει τα πάντα σε πνευματικά σύμβολα.</span></em></strong></div><div><strong><em></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;"></span></em></strong> </div><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;">Στέλιος Λυδάκης</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;"></span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;">Καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστημίου Αθηνών</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;">Επίτιμος Διευθυντής του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών-</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;">Ιδρύματος Βούρου - Ευταξία </span></em></strong></div><div><strong><em></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ccccff;"></span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ccccff;"></span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ccccff;"></span></em></strong> </div><div><strong><em><span style="color:#ccccff;"></span></em></strong> </div><div><strong><em><span style="color:#ccccff;">Η έκθεση της ζωγράφου Μαρίας καζάζη </span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ccccff;">στο Μουσείο της πόλεως των Αθηνών </span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ccccff;">θα διαρκέσει από την 1η Δεκεμβρίου 2010 μέχρι τις 30 Ιανουαρίου 2011</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ccccff;"></span></em></strong></div>Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-81502189770237748612010-11-03T11:50:00.000-07:002010-11-03T12:36:20.768-07:00ΚΛΙΜΤ<a href="http://1.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/TNG29p5DoFI/AAAAAAAAAi0/j6asN7027Mw/s1600/P8092301.JPG"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 275px; DISPLAY: block; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5535406587348492370" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/TNG29p5DoFI/AAAAAAAAAi0/j6asN7027Mw/s400/P8092301.JPG" /></a><strong><em><span style="color:#ffffcc;"> </span><span style="color:#ff0000;">Έργο του Κλιμτ 1903-07</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;"> Ελαιογραφία σε μουσαμά,430χ300εκ.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;"> Κατασράφηκε το 1945,</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;"> στην πυρκαγιά του Πύργου του </span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;"> Ιmmendorf</span></em></strong><br /><br /><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;"></span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;">Ο καλλιτέχνης εγκαταλείπει εδώ την ατμοσφαιρική σύνθεση των δύο πρώτων αλληγοριών ,καταφεύγοντας σ'ένα συνδυασμό διακοσμητικών μοτίβων και επίπεδων επιφανειών ,οι οποίες μετραπέπονται με τη σειρά τους σε διακοσμητικά στοιχεία. Στην αλλαγή αυτή συνέβαλε ,δίχως άλλο , η εμπειρία της Ζωφόπου του Μπετόβεν ,καθώς και τα καινούργια ερεθίσματα που πρόσφεραν στον Κλιμτ τα δυο ταξίδια του στη Ραβένα , όπου θαύμασε τα πρωτοβυζαντινά ψηφιδωτά.Ο πίνακας μοιάζει ,πράγματι , να αποτελείται από μια σειρά ψηφίδων και το αποτέλεσμα φαντάζει αυστηρό όσο και επιβλητικό.Αν στις δυο πρηγούμενες συνθέσεις ο Κλιμτ είχε επιλέξει την υποβλητικότητα και τον υπαινιγμό , η ζωγραφική του τώρα δεν αφήνει χώρο στον μυστικισμό. Το αποστεωμένο σώμα του αμαρτωλού σε πρώτο πλάνο, το οποίο ξεχωρίζει χάρη στον έντονα τριδιάστατο χαρακτήρα του ,είναι τυλιγμένο στα πλοκάμια ενός γιγαντιαίου χταποδιού που συμβολίζει την συνείδηση, Πρόκειται για μια φροΐδική ιδέα , την οποία ωστόσο ο συγγραφέας Karl Kraus χαρακτήρισε "παιδαριώδη".Ο γυμνός άνδρας περιστοιχίζεται από τρεις γυναικείες μορφές με ανησυχητικές συνδηλώσεις , οι οποίες έλκουν την καταγωγή τους από τις Εχθρικές δυνάμεις της Ζωφόρου του Μπετόβεν και ενσαρκώνουν τις Μοίρες ,μυθολογικές θεότητες που καθορίζουν την τύχη των ανθρώπων .Στο βάθος, δυο απρόσιτες και άκαμπτες σαν ειδώλια μορφές αντιπροσωπεύουν τις δύο όψεις της Δικαιοσύνης :το Νόμο και την Αλήθεια .</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;">Ο πίνακας, ο οποίος παρουσιάζει τη νομική σαν σκοτεινή και τρομερή δύναμη και όχι σαν επιστήμη προκάλεσε νέο κύμα αντιδράσεων.Ο Κλιμτ, βαθιά απογοητευμένος ,αποφάσισε έτσι να πάρει πίσω τα τρία έργα, επιστρέφοντας τα χρήματα της αμοιβής του στο αυστριακό κράτος . </span></em></strong></div><br /><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;"></span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffffcc;">Κείμενο:Federica Armiraglio </span></em></strong></div>Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-38454314140767847422010-10-17T12:07:00.000-07:002010-10-18T05:40:02.033-07:00ΚΛΙΜΤ<a href="http://2.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/TLtc2elramI/AAAAAAAAAhY/JXoyV-bpO-g/s1600/P8092296.JPG"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 261px; DISPLAY: block; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5529115058521205346" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/TLtc2elramI/AAAAAAAAAhY/JXoyV-bpO-g/s400/P8092296.JPG" /></a><strong><em><span style="color:#ccccff;">Έργο του Κλιμτ</span> <span style="color:#ccccff;">1901-07</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ccccff;">Ελαιογραφία σε μουσαμά,</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ccccff;">430χ300εκ.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ccccff;">Καταστράφηκε το 1945,</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ccccff;">στην πυρκαγιά του </span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ccccff;">Πύργου του Immendorf<br /></span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">Ιατρική</span></em></strong><br /><strong><br /></strong><strong><em><span style="color:#ccccff;">Αδιαφορώντας για την αντίδραση του κοινού στον πρώτο από τους πίνακες που προορίζονταν για το Πανεπιστήμιο -ο οποίος ,εντούτοις ,βραβεύτηκε στη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού -,ο Κλιμτ ακολούθησε την ίδια γραμμή και στην Ιατρική , την οποία και σχεδίασε ως πάρισο (pendant) της Φιλοσοφίας . Έτσι στον δεύτερο αυτό πίνακα ,απεικονίζει και πάλι ένα σύμπλεγμα αιωρούμενων σωμάτων (αλληγορία της ροής της ζωής),ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζει ξεχωρίζει ο σκελετός που αναπαριστά το θάνατο μια γυναικεία μορφή έχει αποκοπεί από τη στήλη ,συμβολίζοντας την απελευθέρωση από τον πόνο.Σε πρώτο πλάνο δεσπόζει η μορφή της θεάς Υγείας ,κόρης του Ασκληπιού ,η οποία και ενσαρκώνει την Ιατρική . Τα χρώματα διαφέρουν εδώ από εκείνα του πρώτου πίνακα.Καθώς και τα δύο έργα κάηκαν το 1945, είναι γνωστά μόνο από ασπρόμαυρες φωτογραφίες (με εξαίρεση την Υγεία ,από την οποία σώζεται μια έγχρωμη λεπτομέρεια ),εντούτοις , ο Hevesi μας πληροφορεί ότι,ενώ στη Φιλοσοφία κυριαρχούσαν ψυχρές αποχρώσεις του πράσινου και του μπλε,στην Ιατρική τα χρώματα παρουσίαζαν διαβαθμίσεις ανάμεσα στο ροζ και το πορφυρό.</span></em></strong><br /><strong><br /><em><span style="color:#ccccff;"></span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ccccff;">Οι προοδευτικοί καλλιτέχνες και κριτικοί θαύμασαν τον μοντερνιστικό χαρακτήρα του έργου, το συμβολιστικό του ιδίωμα, τα μη εξιδανικευμένα γυμνά και την πεσιμιστική του ατμόσφαιρα ,που απηχούσε τη φιλοσοφία του Σοπενχάουερ,απεναντίας , ο Τύπος αποδοκίμασε για άλλη μια φορά αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά . Το τεύχος του Ver Sacrum που φιλοξενούσε τα σχέδια για ορισμένες από τις μορφές του πίνακα κατασχέθηκε προσωρινά , ο καλλιτέχνης κατηγορήθηκε ότι επιδίωκε την προβολή μέσω της πρόκλησης σκανδάλου ,ενώ 15 βουλευτές κατέθεσαν επερώτηση στο Κοινοβούλιο.Ο Hermann Bahr απάντησε με ένα πύρινο άρθρο ,στο οποίο κατηγορούσε τους επικριτές του Κλιμτ ότι εξακολουθούσαν "να προσβάλλουν την τέχνη ''και ανέφερε ότι ,μιλώντας για τη Βιέννη σ'ένα Παριζιάνο ,εκείνος τον ρώτησε :"Στη Ρουμανία δεν είναι αυτό το μέρος;''.Πριν εμφανιστεί η Απόσχιση ,διαβεβαίωνε ο Bahr , η Αυστρία θεωρούνταν κάτι σαν "ασιατική επαρχία''.Η ζωγραφική του Κλιμτ είχε φέρει την επανάσταση στην καλλιτεχνική ζωή της Βιέννης και η ''στροφή προς την Ευρώπη'' είχε ως επακόλουθο και την κατάριψη των βεβαιοτήτων του θετικισμού. </span></em></strong><br /><strong><br /><em></em></strong><br /><strong><em></em></strong><br /><strong><br /><em></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">Κείμενο :Federica Armiraglio</span></em></strong>Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-43454749503175287532010-09-30T12:24:00.000-07:002010-09-30T13:18:48.703-07:00ΚΛΙΜΤ<a href="http://4.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/TKTus_pyFeI/AAAAAAAAAhA/EbVp5vcz6cw/s1600/P8092293.JPG"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 273px; DISPLAY: block; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5522801499831408098" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/TKTus_pyFeI/AAAAAAAAAhA/EbVp5vcz6cw/s400/P8092293.JPG" /></a><strong><em> <div><strong><em><span style="color:#ffccff;">Ελαιογραφία σε μουσαμά 430χ300εκ.</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffccff;">Έργο του Κλιμτ</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffccff;">Καταστράφηκε το 1945 στην πυρκαγιά </span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffccff;">του Πύργου του Immendorf<br /></span></em></strong></div></em></strong><strong><em><span style="color:#ff0000;"></span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">Φιλοσοφία</span> </em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ffccff;"></span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ffccff;">Η επιτυχία των διακοσμήσεων για το Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης εξασφάλισε στον Κλιμτ και στον συνεργάτη του Franz Matsch άλλη μια σημαντική παραγγελία ,που αφορούσε αλληγορίες για την οροφή της Μεγάλης Αίθουσας του Πανεπιστημίου, το νεομπαρόκ κτήριο του οποίου είχε αναγερθεί σχετικά πρόσφατα στη Ringstrasse. Ο Κλιμτ ανέλαβε τρεις αλληγορίες , που προορίζονταν για τις αντίστοιχες σχολές: τη Φιλοσοφία , την Ιατρική ,και τη Νομική . Αν και το Υπουργείο Πολιτισμού παρήγγειλε τα έργα το 1893 ,ο Κλιμτ παρουσίασε τον πρώτο πίνακα το 1900, στην 7η έκθεση της Απόσχισης. Στο διάστημα που μεσολάβησε , στο ύφος του σημειώθηκε ριζική αλλαγή ,με αποτέλεσμα οι παραγγελιοδότες , οι οποίοι περίμεναν μια σύνθεση στο πνεύμα του Ιστορικισμού , με πρωταγωνιστές τους μεγαλύτερους στοχαστές του παρελθόντος ,να μείνουν εμβρόντητοι μπροστά στο έργο. Ο Κλιμτ φιλοτέχνησε μια μεγαλοπρεπή ,μεταφυσικού χαρακτήρα σύνθεση, η οποία δυστυχώς καταστράφηκε στην πυρκαγιά του Πύργου του Immendorf, το 1945.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ffccff;">Το αριστερό μέρος του πίνακα το καταλαμβάνει μια στήλη αιωρούμενων ανθρώπινων σωμάτων , διαφορετικών ως προς την ηλικία αλλά και την ψυχική διάθεση. Δίπλα τους, σ'ένα </span></em></strong><strong><em><span style="color:#ffccff;">κατάσπαρτο με αστέρια φόντο,διακρίνεται ένα μυστηριώδες πρόσωπο ( το αίνιγμα του κόσμου),ενώ στο κάτω άκρο ,τυλιγμένο σε μια σπείρα από μαύρα μαλλιά, ένα φωτισμένο γυναικείο πρόσωπο ενσαρκώνει την Φιλοσοφία . Ο Ηevesi έγραψε ένα ενθουσιώδες άρθρο ,στο οποίο μιλούσε με θαυμασμό για τη "μυστικιστική σκοτεινότητα " του έργου και για τις "στοιχειώδεις δυνάμεις" που έφερε στην επιφάνεια ο καλλιτέχνης ,καταλήγοντας με την παρατήρηση ότι "όλο αυτό το χάος είναι μια συμφωνία ".εντελώς διαφορετική ήταν ωστόσο ,η αντίδραση της κοινής γνώμης , η οποία θεώρησε τον πίνακα ασυνάρτητο.Ενώ η Απόσχιση, μ' ένα μακροσκελές κείμενο στο Ver Sacrum, υποστήριζε την απόλυτη ανάγκη των καλλιτεχνών για δημιουργική ελευθερία ,87 πανεπιστημιακοί υπέβαλαν στο υπουργό επίσημη διαμαρτυρία ,κατηγορόντας τον ζωγράφο για άγνοια και σκοταδισμό.Στην πραγματικότητα εκείνο που προκαλούσε περισσότερο στη Φιλοσοφία του Κλιμτ ήταν ότι η ανθρωπότητα παρουσιαζόταν να κυβερνάται από μυστηριώδεις και ανεξιχνίαστες δυνάμεις , που δεν είχαν τίποτε να κάνουν με τον ορθολογισμό της Αθηνάς.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">Κείμενα : federica Armiraglio</span></em></strong>Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-56791344290957461622010-09-01T07:48:00.000-07:002010-09-01T08:32:11.238-07:00ΓΚΩΓΚΕΝ<a href="http://2.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/TH5vSnx_UzI/AAAAAAAAAgg/4PCyIbkqw_U/s1600/%CE%93%CE%BA%CF%89%CE%B3%CE%BA%CE%AD%CE%BD4.JPG"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; DISPLAY: block; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5511965359655047986" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/TH5vSnx_UzI/AAAAAAAAAgg/4PCyIbkqw_U/s400/%CE%93%CE%BA%CF%89%CE%B3%CE%BA%CE%AD%CE%BD4.JPG" /></a><strong><em><span style="color:#ffcccc;"> Ελαιογραφία σε μουσαμά 68χ92εκ.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ffcccc;">Έργο του Γκωγκέν 1892</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ffcccc;">Μόσχα ,Μουσείο Πούσκιν</span><br /></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">Πώς ,ζηλεύεις;</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">(aha oe fwii? )</span></em></strong><br /><strong><br /></strong><strong><em><span style="color:#ffcccc;">Παρότι ο πίνακας από την πρώτη ματιά φαίνεται να έχει φιλοτεχνηθεί αυθόρμητα ,στην πραγματικότητα είχε σχεδιαστεί με μεγάλη προσοχή,όπως μαρτυρούν οι προπαρασκευαστικές σπουδές-κυρίως της ξαπλωμένης μορφής, η οποία προστέθηκε σε δεύτερο στάδιο.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ffcccc;"></span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ffcccc;">Η στάση της γυναίκας στο πρώτο πλάνο ,με το γεροδεμένο ,στέρεο σώμα ,το οποίο θυμίζει γλυπτό ,είναι προσεκτικά μελετημένη .Τα σφαλιστά της χείλη και η καμπύλη της μύτης φανερώνουν δυνατό και αποφασιστικό χαρακτήρα .Το στεφάνι από λευκά άνθη δημιουργεί αντίθεση με το έντονο μαύρο των μακριών ,ίσιων μαλλιών της ,όπως ακριβώς η σκουρόχρωμη επιδερμίδα των γυναικών με το ρόδιμο χρώμα της ακρογιαλιάς.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ffcccc;"></span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ffcccc;">Η στάση της ξαπλωμένης κοπέλας μαρτυρεί την αναζήτηση καινούργιων λύσεων από την πλευρά του καλλιτέχνη.Ο διάλογος ανάμεσα στις δυο γυναίκες ,τεμπέλικα βολεμένες στην ηλιόλουστη παραλία ,δεν είναι τόσο προφανής και πραγματικός ,αλλά υπονοείται από την εγγύτητα των σωμάτων τους.</span></em></strong><br /><strong><br /></strong><strong><em><span style="color:#ffcccc;">Τα χρώματα της παραλίας δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα.</span></em></strong><br /><strong><br /></strong><strong><em><span style="color:#ffcccc;">Τόσο η άμμος , με την κοραλλένια απόχρωση ,όσο και οι αντανακλάσεις της θάλασσας ,όπου συνδιάζονται κοκκινωπές και καφετιές αποχρώσεις ,φανερώνουν ,από κοινού με τα υπόλοιπα στοιχεία της σύνθεσης ,την πρόθεση του Γκωγκέν να χρησιμοποιήσει τα χρώματα ως βάση του συμβολισμού της σκηνής. Πρόκειται για σημαντικότατο εύρημα,το οποίο θα ασκήσει μεγάλη επίδραση στη μετέπειτα ζωγραφική,προετοιμάζοντας το δρόμο για την αφαίρεση.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ffcccc;"></span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ffcccc;">Ο Γκωγκέν εμπνέεται κατά κανόνα τα γυμνά του από το ναό του Μπορομπουντούρ στην Ιάβα ,από τους πίνακες του Πυβί ντε σαβάν ,αλλά και από την ελληνορωμαϊκή Αρχαιότητα .Ο καλλιτέχνης είχε πάρει μαζί του στην Ταϊτή μια σειρά από αναπαραγωγές των ζωφόρων του Παρθενώνα και της Στήλης του Τραϊανού,δια χειρός του παλαιού κηδεμόνα ,του Gustave Arosa.</span></em></strong><br /><strong><em></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">Κείμενο:Elena Ragusa</span></em></strong>Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-43157556586111007832010-06-26T12:10:00.000-07:002010-06-26T13:05:50.747-07:00<a href="http://1.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/TCZa5ErwuNI/AAAAAAAAAb4/LboRkPTbK_s/s1600/P8092243.JPG"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 282px; DISPLAY: block; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5487173132553861330" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/TCZa5ErwuNI/AAAAAAAAAb4/LboRkPTbK_s/s400/P8092243.JPG" /></a><strong><em><span style="color:#ff0000;"><br /></span></em></strong><div></div><strong><em><span style="color:#ff0000;">Άνδρας περίοδος Αντωνίνων (περ.138-192 ) </span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">Φυσικό μέγεθος.Το αραιό μουστάκι και τα </span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">πλούσια κατσαρά μαλλιά δείχνουν ότι πρόκει-</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">ται για άτομο νεαρής ηλικίας.Όταν το ποτρέτο</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">που ακολουθεί τα πρότυπα της νατουραλιστικής</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">ελληνικής ζωγραφικής παράδοσης, είχε πια ενσω-</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">ματωθεί στη μούμια ,το φόντο καλύφθηκε με φύλλα</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">χρυσού,που αντιστοιχούσαν στο χρώμα της αιωνιό-</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">τητας ,σύμφωνα με το τελετουργικό των Αιγυπτίων .<br /></span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ffffcc;">ΜΥΣΤΙΚΑ ΘΑΜΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ</span></em></strong><br /><strong><br /></strong><strong><em><span style="color:#ffffcc;">Γύρω στα 1000 ποτρέτα έχουν βρεθεί έως σήμερα και προέρχονται από πολλές περιοχές της Αιγύπτου,κυρίως όμως από το Φαγιούμ.Ζωγραφισμένα πολλά από αυτά πάνω σε λεπτό ξύλο,αν επρόκειτο να γίνουν με την τεχνική της εγκαυστικής ,περνιούνταν με μια χρωματική κόλλα ,συνήθως σε σκούρο τόνο .Αφού θα σχεδίαζαν πρώτα το περίγραμμα του ποτρέτου πάνω στην προετοιμασμένη επιφάνεια οι "εγκαυστές ",θα άπλωναν το ανακατεμένο με τα χρώματα ζεστό κερί με μεγάλες πινελιές στο φόντο ,τα μαλλιά και τα ρούχα.Ίσως μετά με το πινέλο να έβαζαν και ένα παχύρευστο στρώμα χρώματος πάνω στο κερί και όπως το κερί κρύωνε ,με ένα σκληρό εργαλείο ,κάτι σαν σπάτουλα ,θα δούλευαν πολύ γρήγορα ,μια και το κερί θα κρύωνε σύντομα,όσο και αν το ζεστό κλίμα της Αιγύπτου θα επιβράδυνε αυτή τη διαδικασία .Υπήρχε και ένα άλλο είδος κεριού που φαίνεται πως οι ζωγράφοι στην Αίγυπτο το είχαν χρησιμοποιήσει ,το καρχηδονικό .Αυτό χρησιμοποιούνταν κρύο ,αφού όμως πρώτα το έκανε κάποιος γαλάκτωμα και το αραίωνε με αυγό ή λάδι .Κάποιοι ζωγράφοι προτίμησαν να δουλέψουν με τέμπερα.Μερικοί πάλι χρησιμοποιούσαν και τους δύο τρόπους.Και την εγκαυστική και την τέμπερα ,άλλοτε πάνω σε ξύλο και άλλοτε πάνω σε λινό.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ffffcc;">Διαφυλαγμένο στην άμμο μαζί με τα ποτρέτα βρέθηκε και το μυστικό της τετραχρωμίας των αρχαίων ελλήνων ζωγράφων.Το λευκό, η κίτρινη ώχρα, η κόκκινη γη-το χοντροκόκκινο-και το μαύρο.Όλους τους συνδιασμούς οι αρχαίοι με αυτά τα τέσσερα χρώματα τους έκαναν ,μας αναφέρει ο Πλίνιος.Οι ζωγράφοι της Αλεξάνδρειας , έποικοι σε αυτή τη νέα πατρίδα ,διατήρησαν τη μεγάλη παράδοση της ελληνικής τέχνης,διατηρώντας την τετραχρωμία.Οι προσωπογραφίες του Φαγιούμ παρουσιάζονται πράγματι εξαιρετικά απλές ως προς τις χρωματικές τους αρμονίες και όταν εμφανίζουν κάποιο πρόσθετο χρώμα ,είναι το ρυζάρι ή η πολύτιμη πορφύρα ,για τα χείλια ,τα μάγουλα,τα ρούχα ,το πράσινο για τα σμαράγδια ,τα φύλλα χρυσού για τα κοσμήματα και το φόντο.Χτίζονται τα ποτρέτα πάνω στο σκούρο υπόστρωμα της επιφάνειας ,που άλλοτε κάτω από τη σάρκα γίνεται χακί,άλλοτε κάτω από τα μαλλιά γκριζόμαυρο.Πιο ανοικτοί τόνοι απλώνονται πάνω στα πρόσωπα και η επιφάνεια της σάρκας αντανακλάει το φως .Έτσι πρωτοεμφανίστηκε μάλλον η τεχνική των βυζαντινών εικόνων.</span></em></strong>Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-18780791036630404222010-05-30T07:56:00.000-07:002010-05-30T08:28:26.368-07:00ΜΟΝΤΙΛΙΑΝΙ<a href="http://2.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/TAKBKJztbkI/AAAAAAAAAZo/MqhrynTPfX0/s1600/montiliani.JPG"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 292px; DISPLAY: block; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5477082108267425346" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/TAKBKJztbkI/AAAAAAAAAZo/MqhrynTPfX0/s400/montiliani.JPG" /></a><strong><em> <span style="color:#ff0000;">Καθισμένο γυμνό (πίσω όψη ) 1909</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">Ελαιογραφία σε μουσαμά 81χ60εκ.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">Έργο του Μοντιλιάνι<br />Mαρτινύ, Ίδρυμα Rierre Gianadda</span></em></strong><br /><strong><em></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ccccff;">Η άσχημη οικονομική κατάσταση στην οποία βρισκόταν ο Μοντιλιάνι,ιδιαίτερα κατά τα πρώτα χρόνια της παραμονής του στο Παρίσι ,καθώς και το γεγονός ότι μονίμως έμενε ανικανοποίητος με τη δουλειά του,μπορούν να θεωρηθούν οι αιτίες της συχνής χρήσης του μουσαμά και από τις δύο όψεις.Έτσι αυτό το γυναικείο γυμνό αποτελεί την πίσω όψη της προσωπογραφίας του Jean Alexandre.Η κοπέλα που πόζαρε δύσκολα μπορεί να αναγνωριστεί. Η πλάγια στάση του σώματος τονίζει την εύθραστη και αδύνατη μορφή. Το κεφάλι ,στραμμένο προς τον θεατή ,αφήνει να φανεί ένα πρόσωπο νεανικό , με αδρά χαρακτηριστικά. Η μακριά και σταθερή γραμμή της πινελιάς ,ορατή κατεξοχήν στο παχύ μαύρο περίγραμμα του σώματος και του κεφαλιού,τονίζει τη χρωματική αντίθεση του ψυχρού μπλέ φόντου με το δέρμα, στο οποίο κυριαρχούν οι θερμοί τόνοι της ώχρας, του ροζ και του καφέ. Η οργάνωση του θέματος μοιάζει να είναι εμπνευσμένη από τα έργα του Σεζάν ,κυρίως σε ότι αφορά τον τρόπο με τον οποίο συνδυάζεται το φόντο με το ανάγλυφο του σώματος. Η ίδια δομή υπάρχει και στον πίνακα Ζητιάνος του Λιβόρνου,από τον οποίο η γυναικεία αυτή μορφή διαφοροποιείται λόγω της μικρότερης ποικιλίας χρωματικών τόνων(γεγονός που υποδεικνύει ότι ίσως το έργο έμεινε ημιτελές)</span></em></strong><br /><strong><br /><em></em></strong><br /><strong><em></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">Κείμενο:Francesca Marini</span></em></strong>Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-2016606807104767962010-02-27T00:48:00.000-08:002010-02-27T03:03:41.160-08:00ΚΛΙΜΤ<a href="http://1.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/S4j5sbXhhvI/AAAAAAAAAXg/uacLO7Z7OQ8/s1600-h/P8092319.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5442874691333228274" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 133px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/S4j5sbXhhvI/AAAAAAAAAXg/uacLO7Z7OQ8/s400/P8092319.JPG" border="0" /></a><strong><em> <span style="color:#ccccff;">Η "Zωφόρος του Μπετόβεν" του Κλιμτ 19ο2</span></em></strong>
<br /><strong><em><span style="color:#ccccff;">Δεύτερος τοίχος </span></em></strong>
<br /><strong><em><span style="color:#ccccff;">Μεικτή τεχνική σε γυψομάρμαρο 220χ1.392 εκ.</span></em></strong>
<br /><strong><em><span style="color:#ccccff;">Βιέννη, Μέγαρο της Απόσχισης</span></em></strong>
<br /><strong><em>
<br /></em></strong><div></div><div><strong><em></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ff0000;">Ζωοφόρος του Μπετόβεν</span></em></strong></div>
<br /><div><strong><em><span style="color:#ffccff;"></span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffccff;">Ο τοίχος των Εχθρικών δυνάμεων προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και χαρακτηρίστηκε άσεμνος, ακόμη και πορνογραφικός. Η καινούργια σειρά αλληγοριών του Κλιμτ δεν είχε σε τίποτε να κάνει με τα <<αβρά>> σχέδια που είχε φιλοτεχνήσει για τον Gerlach.</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffccff;">Οι διάφορες μορφές της σύνθεσης ερμηνεύονταν στον κατάλογο της έκθεσης: << Ο γίγαντας Τυφωνέας, εναντίον του οποίου ακόμη και οι θεοί αγωνίστηκαν εις μάτην, και οι κόρες του, οι τρείς Γοργόνες, σύμβολα της ασθένειας , της τρέλας και του θανάτου , αλλά και της λαγνείας, της υπερβολής και της αγωνίας που κατατρώει τον άνθρωπο>>. Ενώ ο Τυφωνέας απεικονίζεται σαν πελώριος γορίλλας, οι Γοργόνες παίρνουν τη μορφή σαγηνευτικών όσο και επικίνδυνων γυναικών,στις οποίες ο ζωγράφος αναπαράγει το πρότυπο της <<μοιραίας γυναίκας >>.Βλέμματα και μαλλιά, χειρονομίες και στάσεις ,προσδίδουν στα γυναικεία σώματα έντονα αισθησιακό χαρακτήρα ,αποδίδοντας ζωγραφικά τις θεωρίες του Φρόιντ για τη σχέση επιθυμίας και φόβου.Ο τύπος της εποχής κατηγόρησε τον Κλιμτ ότι είχε ζωγραφίσει ένα όργιο και χαρακτήρισε τις μορφές του<<μοντερνίζοντα γυμνά που αποτελούν αλληγορίες της ασθένειας[....],η θέση των οποίων βρίσκεται στο PanoptiRum του Prauscher>>,διάσημο επιστημονικό εργαστήριο, όπου μπορούσε κανείς να παρατηρήσει ρεαλιστικές απεικονίσεις συμπτωμάτων των αφροδίσιων νοσημάτων!</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffccff;">Πρόθεση του καλλιτέχνη δεν ήταν ,ωστόσο ,να προκαλέσει. Οι σκηνές του ήταν εμπνευσμένες από την ερμηνεία της Ενάτης Συμφωνίας του Μπετόβεν που είχε επιχειρήσει ο Ρίχαρντ Βάγκνερ το 1846. Στο πρόγραμμα που συνόδευε την εκτέλεση του έργου, ο συνθέτης χρησιμοποιούσε φράσεις του Γκαίτε προκειμένου να περιγράψει τα αισθήματα που ξυπνά η μουσική ' αναφορικά με το δεύτερο μέρος κάνει λόγο για <<άγρια θέληση[...]μέθη της οδυνηρής απόλαυσης >>και για εναλλαγή της ηδονής με την αγωνία .Ο Κλιμτ αποδίδει εδώ τις ιδέες του Βάγκνερ με εξαιρετική αναπαραστατική δύναμη ,χρησιμοποιώντας σκούρους τόνους και καλύπτοντας όλη σχεδόν τη ζωγραφική επιφάνεια.</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffccff;">Η οπτική <<επίθεση >> που δέχεται ο θεατής από τους δαίμονες , οι οποίοι συνωστίζονται στο αριστερό μέρος της σύνθεσης , μετριάζεται καθώς το βλέμμα προχωρά προς τα δεξιά, όπου οι σπείρες της ατελεύτητης ουράς ενός φιδιού λειτουργούν ως φόντο για την μακάβρια μορφή της Αγωνίας ,προετοιμάζοντας μας για την επόμενη σκηνή. </span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ffccff;"></span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ff0000;">Κείμενο:Federica Armiraglio</span></em></strong></div>
<br /><div><span style="color:#ffccff;"></span></div>
<br />Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-60490560592635146372010-01-11T11:42:00.000-08:002010-01-11T12:40:14.141-08:00<a href="http://4.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/S0uLI1I7FvI/AAAAAAAAAVw/dohxtGL-PIM/s1600-h/P8072190.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5425583159917614834" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 300px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/S0uLI1I7FvI/AAAAAAAAAVw/dohxtGL-PIM/s400/P8072190.JPG" border="0" /></a> <span style="color:#ccccff;"><strong><em>Έργο του Γκωγκέν 1886</em></strong></span><br /><strong><em><span style="color:#ccccff;">Ελαιογραφία σε μουσαμά,</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ccccff;">79 χ 91 εκ.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ccccff;">Μόναχο, Νέα Πινακοθήκη </span></em></strong><br /><br /><div></div><br /><div></div><div><strong><em><span style="color:#ff0000;">Τέσσερεις χωρικές στην Βρετάνη</span></em></strong></div><br /><div><strong><em><span style="color:#ccccff;"></span></em></strong></div><br /><div><strong><em><span style="color:#ccccff;">Πρόκειται για τον σημαντικότερο πίνακα της συγκεκριμένης περιόδου του Γκωγκέν,λόγω της </span></em></strong><strong><em><span style="color:#ccccff;">ασυνήθιστης σύνθεσης και των υφολογικών καινοτομιών ,όπως ο διακοσμητικός τρόπος με τον οποίο λειτουργούν οι λευκοί κεφαλόδεσμοι και οι πολύχρωμες φούστες. Η έντονη γραμμή </span></em></strong><strong><em><span style="color:#ccccff;">του περιγράμματος και η χρήση απαλών ,σχεδόν παστέλ τόνων ,δίχως σκιές ,αφαιρούν από τα πρόσωπα των νεαρών γυναικών την αίσθηση του βάθους. Με τον τρόπο αυτό ,οι μορφές χάνουν τον ρεαλιστικό τους χαρακτήρα και μετατρέπονται σε απλό διακοσμητικό μοτίβο.Αυτό το ζωγραφικό ύφος, το οποίο αρχικά δεν γίνεται κατανοητό, θα αποτελέσει αργότερα τη βάση των εκλεπτυσμένων όσο και περίπλοκων απεικονήσεων της Αρ Νουβό.</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ccccff;">Ο πίνακας ,ο οποίος αποτελεί καμπή στην καλλιτεχνική διαδρομή του Γκωγκέν, είναι περισσότερο μνημειώδης και διακοσμητικός απ' ό,τι οποιοδήποτε προηγούμενο έργο του.Αυτός </span></em></strong><strong><em><span style="color:#ccccff;">είναι και ο λόγος που, αν και φιλοτεχνήθηκε το 1886, οι μελετητές τον χρονολόγησαν δύο χρόνια αργότερα, λόγω των υφολογικών αναλογιών του με έργα του 1888.</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ccccff;">Ακολουθώντας τη μέθοδο του Πισαρό, ο Γκωγκέν αρχικά φιλοτεχνεί αδρά σκίτσα σε χαρτί, συνεχίζει μ' ένα μπλε σχέδιο στο μουσαμά και στο τέλος γεμίζει με χρώμα τις σχεδιασμένες μορφές. Η ιδέα της σύνθεσης προέρχεται επίσης από τον Πισαρό , ο οποίος στις αρχές της δεκαετίας του 1880 είχε απεικονήσει μια παρόμοια σκηνή. Την ίδια μέθοδο είχε υιοθετήσει και ο Ντεγκά, μεταφέροντας , ωστόσο , τη σκηνή στον ιππόδρομο και αντικαθιστώντας τις χωρικές με κομψούς αστούς.</span></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ccccff;">Η απεικόνηση της χαρακτηριστικής ενδυμασίας της Βρετάνης μαρτυρεί την προσκόληση του Γκωγκέν στα μοντέλα αυτά. Σε αυτού του είδους τις σκηνές , τόσο η στάση των μορφών όσο και η εγγύτητα τους σε σχέση με τον θεατή υπακούουν σ'ένα πρακτικό στόχο , που δεν είναι άλλος από την απόδοση των λεπτομερειών της παραδοσιακής φορεσιάς.Έτσι, οι μορφές, η μια δίπλα στην άλλη σ'ένα χώρο από τον οποίο απουσιάζει το βάθος, σχηματίζουν σχεδόν αυτόματα ένα αφηρημένο διακοσμητικό μορφότυπο.</span></em></strong></div><br /><div><strong><em></em></strong></div><div><strong><em><span style="color:#ff0000;">Κείμενα:Elena Ragusa</span></em></strong></div>Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-49581046835549684762009-12-09T10:50:00.000-08:002009-12-09T11:23:51.776-08:00<a href="http://2.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/Sx_3yAGwZDI/AAAAAAAAAVI/skapEirrAEw/s1600-h/montiliani6.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5413317715516482610" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 300px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/Sx_3yAGwZDI/AAAAAAAAAVI/skapEirrAEw/s400/montiliani6.JPG" border="0" /></a><strong><em><span style="color:#ff0000;"> Ξαπλωμένο γυμνό με ανοιχτά τα χέρια (κόκκινο γυμνό )</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">Ελαιογραφία σε μουσαμά, 60χ92 εκ. 1917 </span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ccccff;"><span style="color:#ff0000;">Μιλάνο ,συλλογή Mattioli</span><br /></span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ccccff;"></span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ccccff;">Τον Δεκέμβριο του 1917, ο Zborowski οργάνωσε μια έκθεση στην γκαλερί της Berthe Weill στη Rue Taitbout.Η Weill, η οποία πέθανε μέσα στη φτώχεια επειδή αρκούνταν σε μικρά κέρδη από τις πωλήσεις των έργων ,ήταν μια από τις πιο ξεχωριστές μορφές στη αγορά έργων τέχνης της εποχής. Από την αρχή της καριέρας της εξέθετε έργα του Ματίς, του Πικάσο, του Ντυφύ, του Ουτριγιό, του Ντερέν και, βέβαια , του Μοντιλιάνι. Την ημέρα των εγκαινίων , τα γυμνά της έκθεσης προκάλεσαν τέτοιο σκάνδαλο, ώστε αξιωματικός του αστυνομικού τμήματος που βρισκόταν δίπλα στην γκαλερί απείλησε να κατάσχει τους πίνακες αν δεν αποσύρονταν αμέσως. Ευτυχώς , η έκθεση δεν έκλεισε ,αλλά η Weill και ο Zborowski κατάφεραν να πουλήσουν μόνο δύο σχέδια, για 30 φράγκα το καθένα. Η Berthe πάντως ,για να μην αποθαρρυνθεί ο Μοντιλιάνι,αγόρασε πέντε πίνακες του.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ccccff;">Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς γιατί τα γυμνά του Μοντιλιάνι προκάλεσαν τέτοιο σκάνδαλο, το γυμνό δεν ήταν κάτι καινούργιο στη ζωγραφική. Ωστόσο , μπορούμε να υποθέσουμε ότι τα έργα του υπερέβαιναν πια την ιδέα ενός μοντέλου που ποζάρει, προσεγγίζοντας αντίθετα την αληθινή εικόνα μιας οποιοσδήποτε γυμνής γυναίκας ξαπλωμένης σ΄ένα κρεβάτι.</span></em></strong><br /><strong><br /></strong><strong><em><span style="color:#ff0000;">Κείμενο:Francesca Marini</span></em></strong>Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-92028703126808290682009-11-17T04:48:00.000-08:002009-11-17T06:17:53.714-08:00ΚΛΙΜΤ<a href="http://4.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/SwKuuLl_86I/AAAAAAAAAUg/5npEX_VaYZ0/s1600/P8092287.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5405074611207402402" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 291px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/SwKuuLl_86I/AAAAAAAAAUg/5npEX_VaYZ0/s400/P8092287.JPG" border="0" /></a><strong><em> <span style="color:#ff0000;">Ελαιογραφία σε μουσαμά,</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">84,5χ117 εκ. (1883 )</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">Έργο του Κλιμτ</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">Βιέννη, Ιστορικό μουσείο </span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">της πόλης της Βιέννης.<br /></span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ffcc66;">Ο Κλιμτ ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1880, ως ένας ακόμη εκπρόσωπος του Ιστορικισμού , του ζωγραφικού ρεύματος που κυριαρχούσε την εποχή εκείνη στη βιεννέζικη καλλιτεχνική σκηνή, κύριος εκφραστής του οποίου ήταν ο Χανς Μάκαρτ (1840-84).Ο ιστορικισμός αντλούσε έμπνευση από την ιστορία και τους μύθους, δίνοντας παράλληλα έμφαση στη δεξιοτεχνική εκτέλεση. Το 1881 , ο εκδοτικός οίκος Cerlach & Schenk εξέδωσε μια σειρά από πολυτελείς τόμους με τίτλο Αλληγορίες και Εμβλήματα ,η οποία είχε συλλεκτικό χαρακτήρα ,σύμφωνα με τη μόδα της εποχής. Ο Κλιμτ, ο οποίος θεωρούνταν ιδεώδης συνεχιστής του έργου του Μάκαρτ , κλήθηκε να συμμετάσχει στο εγχείρημα. Ο Μύθος αποτελεί την ζωγραφική εκδοχεί ενός από τα πρώτα σχέδια που φιλοτέχνησε για τη σειρά. Η γυμνή γυναίκα που δεσπόζει στην σύνθεση αποτελεί προσωποποίηση της μυθολογίας , όπως υπαινίσσεται η τυλιγμένη περγαμηνή που διακρίνεται πίσω από το δεξί της χέρι. Το δασώδες τοπίο και τα πολυάριθμα ζώα που την περιβάλλουν δημιουργούν παραμυθένια ατμόσφαιρα , όμοια με εκείνη των μύθων του Περώ ή του Λα Φοντέν-αν και η σύνθεση δεν παραπέμπει σε κάποιον συγκεκριμένο συγγραφέα.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ffcc66;">Ο Κλιμτ ανατρέχει εμφανώς στο ύφος του Μάκαρτ, όπως μαρτυρεί ο αισθησιακός χαρακτήρας της σκηνής , ο οποίος τονίζεται από το σκούρο φόντο, που αναδεικνύει την ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα της γυναίκας. Αλλά και η εισαγωγή ενός<< ανεκδοτολογικού >> στοιχείου , όπως εκείνου των ποντικιών ,καθώς και η απόδοση ορισμένων λεπτομερειών ,όπως το ύφασμα που γλυστρά από τους ώμους της νέας και το φτέρωμα των φλαμίνγκο,παραπέμπουν σαφώς στην τεχνοτροπία του Μάκαρτ. Εντούτοις ,η σύνθεση εδώ είναι πιο ισορροπημένη από εκείνες του Μάκαρτ,προαναγγέλλοντας εν πολλοίς τη μελλοντική εξέλιξη της ζωγραφικής του Κλιμτ, η οποία βασίζεται συχνά στην αντίθεση <<γεμάτων>> και <<άδειων >> χώρων. </span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ffcc66;">Ακολουθώντας τους κανόνες του Ιστορικισμού , ο Κλιμτ αποτίει φόρο τιμής στη βενετσιάνικη ζωγραφική του 16ου αιώνα(στον Τιτσιάνο ,τον Βερονέζε ,Τον Γιάκοπο Μπασάνο), η οποία εκπροσωπούνταν επαρκώς στις αυτοκρατορικές συλλογές έργων τέχνης.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ff0000;">Κείμενο: Federica Armiraglio</span></em></strong>Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-5815656439098214625.post-46531651147234843962009-10-13T05:12:00.000-07:002009-10-13T06:26:22.600-07:00ΓΚΩΓΚΕΝ<em></em><a href="http://2.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/StR7wpvNT9I/AAAAAAAAATs/rpPYsBfjqAc/s1600-h/P8072235.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5392070729637122002" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 294px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_-CfTyYuZkNY/StR7wpvNT9I/AAAAAAAAATs/rpPYsBfjqAc/s400/P8072235.JPG" border="0" /></a><strong><em><br /></em></strong><div></div><strong><em><span style="color:#ffff00;">Η γυναίκα με τα μάνγκο ( Te arii vahine )<br /></span></em></strong><div></div><strong><em><span style="color:#ffff00;">Έργο του Γκωγκέν 1896</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ffff00;">ελαιογραφία σε μουσαμά, 97χ130 εκ.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ffff00;">Μόσχα , Μουσείο Πούσκιν</span><br /></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ccccff;">Όπως είχε συμβεί κατά τη διάρκεια της πρώτης παραμονής του στην Ταϊτή, έτσι και τώρα ο Γκωγκέν εγκαταλείπει το Παπεέτε και εγκαθίσταται σε μια καλύβα ,στην ενδοχώρα του νησιού.Αυτή τη φορά, όμως δεν έχει για συντροφιά τη παλιά ερωμένη ,την Tehura, η οποία </span></em></strong><strong><em><span style="color:#ccccff;">κατά τη διάρκεια της απουσίας του παντρεύτηκε.Ωστόσο , ο καλλιτέχνης καυχιέται για τις ερωτικές του επιτυχίες,λέγοντας:<<Κάθε βράδυ ,οι κοπέλες κάνουν έφοδο στο κρεβάτι μου,σαν δαιμονισμένες>>.Έτσι πολύ σύντομα βρίσκει καινούρια ερωμένη ,τη δεκατετράχρονη </span></em></strong><strong><em><span style="color:#ccccff;">Pahura.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ccccff;">Οι ιστορίες των νεαρών γυναικών που αδυνατούν να αντισταθούν στο ερωτικό χάρισμα του καλλιτέχνη απεικονίζονται έξοχα σε πίνακες με γυμνές καλλονές, οι οποίες αποτελούν και το βασικό μοτίβο της ύστερης παραγωγής του. Στην περίπτωση αυτή ,ο καλλιτέχνης απεικονίζει την Pahura σε συνδιασμό με μια σειρά υφολογικών και συμβολικών αναφορών. Η νέα είναι ξαπλωμένη καταγής σαν άλλη Αφροδίτη(1518) του Κράναχ, θυμίζοντας παράλληλα με τη στάση της και άλλα διάσημα γυμνά, όπως η Γυμνή Μάχα του Γκόγια (1805)ή η Ολυμπία του Μανέ (1865),που απεικονίζονται ξαπλωμένες σε κρεβάτι. Σταυρώνοντας τα πόδια και καλύπτοντας το εφήβαιο με το χέρι της,η γυναίκα παρουσιάζεται σαν μια ακόμη θεά του έρωτα,προερχόμενη από την ιστορία της Δυτικής τέχνης.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ccccff;">Τα φανταστικά φυτά του φόντου παραπέμπουν ,αντίθετα , σε μια αλληγορία του επίγειου παράδεισου, όπως παραδέχεται ο ίδιος ο Γκωγκέν, ο οποίος στις επιστολές του κάνει λόγο για <<ταϊτινή Εύα>>.</span></em></strong><br /><strong><em><span style="color:#ccccff;">Τα αυστηρά ήθη του τέλους του 19ου αιώνα συνέδεαν κατά κανόνα την ερωτική επιθυμία με αισθήματα ενοχής.Στην Ταϊτή , ο Γκωγκέν προσπάθησε να απελευθερωθεί οριστικά από τον φόβο του για τον έρωτα και για το πάθος.Η δική του Εύα μπορούσε να αγαπηθεί χωρίς κανένα αίσθημα ενοχής. Ο ζωγράφος έγραφε χαρακτηριστικά στον Στρίντμπεργκ;<<Η Εύα της πολιτισμένης σας αντίληψης σας οδηγεί πάντα, όπως και όλους εμάς, στο να μισείτε τις γυναίκες απεναντίας , η αρχέγονη Εύα , η οποία τόσο φόβο σας ενέπνευσε στο ατελιέ μου, θα μπορούσε μια μέρα να σας χαμογελάσει όχι και τόσο πικρά>>.</span></em></strong><br /><strong><br /></strong><strong><em><span style="color:#ffff00;">Κείμενο:Elena Ragusa</span></em></strong>Vaso Mpratakihttp://www.blogger.com/profile/16266368064516814591noreply@blogger.com8